Eftelya

Beyhude bir saba daha uyanýyor Ýstanbul
Özgürlük tablolarýnda ismin var.
Satýr satýr, ince ince
Payýma düþtüðü kadar.


Aðza alýnmayacak ölümlerle sustum ben
Bundandýr gidiþin hiç koymadý
Ben sende boðuldum,
Rüzgâra karþý çýktýðýmý sanarken
Gözüme bak en sevdiðin nota’yla
Bu kez çok sustum, çok öldüm
Duydun mu Eftelya?

Süruruna üflediðim gidiþin
Bu kez çok tanýndýk.
Gözüm bir yerden ýsýrýyor adeta.
Ve unutma.
Aþký bitiren özlemler deðil
Gitmeyi bilmeyen sevgilinin el’lerde diriliþidir...


k/Arsýz geçiyor bu kýþ
Talan olmuþ yürekleri kana bulayan
Yaðmurlarýyla.

Bir kar tanesiydi yalnýzlýk
Ben suçumu tebessümlerine yükledim
Faili meçhuldür tüm suçlarým,
Yalnýzlýðýn gündüz tarifesinde.
Ve sen
Her tebessümünde bir suç mahallisin iþte...


Ýlk kez sen geldin Eftelya,
Rüzgâr kokan düþlerime.
Yer’leþ’ke olarak seçtiðin yüreðimde
Sende olmasan, anýlarým ölü doðacaktý.


Aðza alýnmayacak güzellikte konuþuyorsun
Alýnýyorum.
Ýsmini yasakladým bu þehre
Konuþursan
Her kelimen de yýkýlacak hayallerim var iþte


Çektiðimiz can çekiþmelerimizin
Acýlarý battýðýnda ayaðýmýza cam gibi
Ýlk ortak duygumuz yer etmiþti oracýkta...
Ýlk kan
Ýlk y/Ara
Son sevda.
Ben son kez sevdim seni.
Bir daha gitmenden korktuðum için.


Alýþ buna
Ya uyandýðýnda yine ölmüþsem?
Dilde pelesenk olmuþ bir cümle gibi.
Gündüzü olmayan Aþk’ýn
Simsiyah çiçeðisin sen
Tek sorun: yaban ellerde büyümeyi seçtin
Yine kliþe bir günde
Git...
’Git Hadi’...


Seviyorsam cahilliðime ver
Yanlýþ zamanlamayla sevdim seni...
Ve sen
Bir gün sevecek olursan eðer
Beni gözümden sev.


Riyakâr bir hasrete
Teselli ikramiyesi gibi gözyaþlarýn.
Gözümde,
Yaþanmýþlýklara bulanýrsýn bazen
Yaþ anýlar kalýr ellerinde...


Az önce ölsem
Belki yüreðine düþecektim.
Geldik!
Uyan artýk, son duraktý yüreðim
Müsait bir yerde inebilirsin...

—Hoþça’kal

-Osman Palabýyýk
Sosyal Medyada Paylaşın: