Aşifte Özlemin

gözlerim yýllardýr bu pencerede
saçlarýmdaki aklarla aþýndý yýllar
umutsuz umudun içinde
yazlar kýþlara döndü
ayyuka çýktý yokluðun
vuslatsýz hasretler bitmedi
son cemrede kavuþtu topraða
akreple yelkovan da öpüþüyor
yüreðim yüreðine esir kaldý
seni unutmak umudu tutmak gibi

kýzgýn demirler göðsümü daðlýyor
taþ üstünde taþ kalmadý
iç çekiþlerimi devþirip
yokluðunun kederini yutuyorum
bir görsem köþeden çýktýðýný
dizginleri kopmuþ küheylan gibi
soluk soluða koþarým sana

belkilerle dolu bu denizde
gelmeyeceðini bilerek bekliyorum

aðýr geliyor heybeme adýn
düþlerim siyah gelinliðini giyerken
kaybetmenin çaresizliði içindeyim
yüzüm isli kara
kirpiklerim gözlerimin kefeni
selasý veriliyor garip sevdamýn
nasýl bilirsin kimsesiz yüreðimi?

katran karasý gecelerin içinde
ellerim boþluðu sararken
naralar savuruyor köhne yüreðim
deli yalnýzlýklarýn destesi var bu limanda
en sevdiðin türküyü dinlerken
kýrmýzý gelinciklerle bekledim
gelmedin gelemedin gelmeyeceksin
sevgiye hasret inci tanesiyim
senin olsun artýk aþifte özlemin...


Sibel Bozbay


Sosyal Medyada Paylaşın: