Yalnızlık Çekilmez Bir Hastalık

ay dolunaysa ve kimseler yoksa
anlamsýz acýlar kümeliyse yürekte
ayak seslerinde tedirginlik yuva yaptýysa
Temmuz sýcaðýda olsa kusarsýn yalnýzlýðý

aklýn mazide gezinirken
yaprak misali sallanýr hayallerin
siyah beyaz resimlere çarparken ellerin
yalnýzlýk öylesine yalnýzlýk

dipsiz kuyularda ki Yusuf misali sesin
hücrelerinde hýçkýrýða boðulur
þehladýr artýk umarsýz bakýþlarýn
her gönülü ayrý yakar yalnýzlýk

ölmeliyim derken sessizce
tenha gecelerin köþe diplerinde
akþam yemeðinde tektin yine
týklým týklým yalnýzlýk aleminde

cesursun sen gamzeli kadýn
sil yüzünden kandillerin isini
kaldýr at yalnýzlýk þiþesini
yalnýzlýk ah yalnýzlýk
yalnýzlýk çekilmez bir hastalýk...



Sibel Bozbay

Sosyal Medyada Paylaşın:

Sibel Bozbay Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Unutmak Mı? İmkansız Hüzün Suya Muhtaç Mı? Aşifte Özlemin Haylazlığım Demleniyor Gözlerinde Bir Dağın Yıkılışı Mı Bu? Deli Kız Seni İlk Gördüğümde Yalnızlık Çekilmez Bir Hastalık Ayaklanır mı Acılar? Ayartır mı Umudu? Kapına Siyah Gül Bırakıyorum