Haylazlığım Demleniyor Gözlerinde
ortalýk aðarýrken saçlarým gibi
derin yalnýzlýklar var kapýmda
düþler üryan halde peþinde
dudaðýmýn ucunda sensizlik
haylazlýðým demleniyor gözlerinde
gökyüzü de dalga geçiyor benimle
fal tutuyorum yýldýzlardan
çýplak ayaklarým adýna dokunmadan
sokaklarda öpüþsek korkmadan
ay ýþýðýnda fýrtýnalar koparsak
iki bedeni harmanlayýp
alevler içinde nefessiz yaksak
bu gecede mýsralarým sahipsiz
gamzelerime iliþtirdim sevdayý
kahküllerimde buruk mey tadý
ne han var nede hancý
mavi ipeklerden elbisem
yýldýzlarla dolu bahçem
sen üzülme emi birtanem
yokluðunda bile ihanet etmem
ya yaranla öleceðim
ya göz bebeklerine gireceðim
sen çýkýp gelmezsen eðer
aheste kürekleri asýlýp gideceðim
nefesin nefesimde akarken gece bitti
özleminin mahmurluðu kalbimi delirtti
med cezirler sararken bedenimi
gönlüm senden nasýl vazgeçmeli
kayalýklara vururken beyaz dalgalar
yanýmda bir nefeslik þiir var
göðsümün üstünde duran busenle
avucumdan öpüyor martýlar...
Sibel Bozbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.