Her vesile seni andýrýr dilime lakin,
ne dilim doðru söyler seni,
ne þükrüm tamamlar yüreðimi...
Ey ben !
En son Hangi duayý ettin
aðýz alýþkanlýðý söylenenlerden baþka,
kaç kez El hamd dedin
verdiðiyle aldýðýyla o tadamadýðýn aþka...
Pes demiþtin ya hani ,
bitti artýk yok demiþtin ya,
göz yaþýn durmuþ, kalbin susmuþ
ellerin semadan inip de dudaðýný büzmüþtü ya,
ölüm kolaydý yanmak azdý,
O kötüydü sen haketmemiþtin ya...
Anla þimdi , aðla þimdi...
O, yokluðuna yokluk katacak kadar yüce,
varlýðýný yoksuz koyacak kadar yegane
ve beþiðinde ruhunu yatýrýp
kefeninde ruhsuz býrakacak kadar ilah,
sen bir kulsun etmemelisin ah,
kaldýr ellerini aðla doya doya,
yoksa olmayacak Sabah...
Ey Rabbim !
Sen ki benim görmemeye çalýþtýðým varlýðýnda,
bana þükrü söyletmeyensin, sýnayansýn daima,
bendekiler yok oldukça seni de attým Içimden,
oysa onlarý da sen vermiþtin ,
oysa ben zaten Bir hiçtim
sen hiçten var etmiþtin, bildim ,
Bende iblis gibi kibrime yenildim...
Anne kucaðýnda sallanýrken de
güldürüyordu beni meleklerin,
gulmeyi unuttum, iyiyi unuttum, seni unuttum,
büyüdükçe zamanla, çok küçüldüm Allah’ým,
sen kusursuz yaratmýþtýn beni,
bense yamalar ektim ömrüme,
ömrümü kuruttum...
Ama sen beni yakýyorken içten içe,
anladým ki; susuzluk çok zor Allah’im,
sensizlik çok zor, isminsiz uyumak çok zor,
yaþýyorken nefes nefese,
nefessiz kalmak çok zor...
Duydun beni,
görüyorsun ya, aðlýyorum,
affet beni , n’olur affet,
yalvarýyorum...
Selim YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.