göz kapaklarýma koyduðum ey!
kurtardým canýný durgun yasýndan
aklýna oynadýðýn zalim oyun
kaldý mahþere aðlayan gün
bölündü her yeri çocuksu uykunun
ezan sesleri
vurun yelleri kar tutmayan daða
acýmadýlar oysa gözün yaþýna
yýkandý boydan boya kýzýl sâbâ
ahýný alan kuþlar dönmedi geri
kalbin makamýna düþen son yolcu
genç birikir durur yaþlý alnýna
belki akar ýlýk bahçene bir damla kir
böldüðün ekmek içtiðin denizdir acý
gözlerimde üþür su kokusu
ellerinde büyürken bilinmez zehir
gülmedi avuçlarýnda buram buram
reyhan çiçeði /ya Râb!
affettiysem aþký ne olur yanan
bir adým ölüm bir adým aðýt
bir tek yalan yastýðýmýn ucunda kalan
olmayan yýldýz bana olmayan hayal
yandý düþün gülden baðlarý /bitti umut
bir tutam ay ýþýldar hiç doðmayan bahar
götür daha uzaða benden ne olur
çare diye koyup çaresize gideni
.