yan komþunun duasý tuttu bu sabah
çiçek açtý erik aðacý
toplanýp adýný Elif koyduk ellerin
ellerim onlarýn elleri hep birlikte
derin boþluðun yordukça içimdeki yurdu
yaz gelince göçerim dudaklarýndan üzülme
gelelim hiç gidemediklerimizin
bir türlü sonu gelmeyen cennet kokusuna
üzül sonsuza /uzun uzun susmak yakýþýr kadýna
sonsuza dek susma hakkýmý kullanýyorum
bilip bilmeden susamýþlýðý kime ne
bensiz de olur ayrýlýk olur þey deðil kalmak
bir kereliðine bakýp çýkmak gözüne
haram kýlýnmýþ tarihin bir yerinde o bile
adým yalancý þair tanýmlama beni
ses veriyorum ezilmiþ çiçeklerin ucundan
su düþürür güneþ aklýma güneþi seviyorum
seni sevmiyorum utanma
çekilebilirsin usulca vefa duraðýndan
güvercin göðsünden bir turkuaz çalmak niye
sakin ýrmaklarýn geliþini sevdim boy boy bir zaman
kucaklanmýþ bu bir kaç satýrdan ancak
sahipsiz bir aðýt çýkar her zaman uðraþma bile
üç ihtiyarýn sözüne þahit olmuþken yolda
fotoðraftaki ev duruyor yerinde olsun
içinde varsýn hepsini anladým da
gittim sepya çýkmazýndan
fakirlik deðil bunun adý hakirlik hiç deðil yoksun
.