aþk bitmese bile aþktan düþürüldüðüm vakit
gözümden düþen katre
ölüm rüzgarýdýr sevgili bedenime
bunu bil ve ölmemi bekle...
ne bu..!
tarumar bahçeler ve nemrutlar içinde ölümler seçerken kendime
derdiðim güllerin dikenleri ayaðýma batýyor derince
ve tüm yazýlmýþ þiirler bir günce
gül gülünce ömür sevdiðini seyre dalýyor sessizce
ya gül ölürse?
bu ne..!
bu, bitirilmiþ bir andacýn sandýða saklandýðý zamanki öyküsü
büyüler içinde büyülene büyülene baþlamýþ bir aþkýn
öldürülmüþ bir sevgilinin
meçhul faili bulunmadan önce
sadece ses oyunlarýyla bezenmiþ bir bilmece
bul ve çöz beni vakit henüz erkenken
vakit henüz kehkeþanlara karýþmadan
ve köþe baþlarýný adamlar tutmadan
bul ve çöz beni bahar henüz penceredeyken
nemrutlar içinde sana küstüðüm doðru
öldüðüm de
öyleyse gri bir gecenin sabahý
þafaða henüz karýþmamýþken kimse
ben yeniden tuttuðum o yeni türküyle
ömrüm benim borcumdur
bulduðun gibi beni bilmecelere kilitle
ve git
ve sadece öylece
kehkeþanlarýn kambur olduðu ve aðýr aksaklýðý doðrudur sevgili
ömrümün yedi yerinden yeniden filizlendiði de
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.