kitaplar kurutulmuþ laleler ve asýlmýþ tüm beyaz güller
II
ömür dediðin gidiyor sevgili ölüm dediðin ve ayrýlýk dediðin de öyle zaman için ruhundan ayýrdýðýn her ne varsa toz oluveriyor suskunluðun ne kadar su ve ne kadar çamursa öylece üstüme yaðýyor kirleniyor ve ölümler deðiyor ruhuma
beddua eden dil kimin dili kimin gözünden düþürülüyor bir ömür ömrüme bakarken harfler ne çabuk deðiþiyor
soru ve sorgu
beynimden yana vurulmuþken kelimelerim ne çok cevapsýz kalýyor bu tarumar bahçe hasat edilmiþ ve çizilmiþ bir toprak gibi ne çok verimsiz ne çok kurak kalýyor dudaklarým
ve sadece dur diyebiliyorum rüzgara sonrasý bahara öykünmüþ her kim varsa önce onu vur ve sonra ölümleri daðýt bahara bahar da ölür sonbahar, o da bahar nasýl olsa
bilmediðim hikayeler beynimde pamuk prensesi zehirleyen cadýdýr sevgili atýndan düþmüþ prens camdan olamayan mezar ve tüm kimsesizliklerdir
bilmediðim her þey kuruttuðum lale, astýðým gül ve atýndan düþmüþ prens beynimin kurdudur sevgili ve rüzgar þu sýralar hiç durmadan esiyor bahçem ise tarumar dudaklarým ise ölümü bekliyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.