Tahakkümün İzleri
Dudaðýndan dökülen katrelere,
"dur" diyemediðim için, böylesi derbederim...
Gözlerindeki masumiyeti,
Susturamadýðým içini böylesi ateþperestim.
Anlamaný beklemiyorum;
Ýmgeleri gizleyerek, anlatmaya çalýþtýklarýmý...
Ama bil ki...
Senin deðil, kendi yarattýðým bir hayalin peþindeyim,.
*
Göðüs kafesimde biriktirdiklerim,
Bir kaç tektonik deprem,
Bir iki yýkýlmýþ sinagog,
Parmaklarý buz kesmiþ bir piyanistin cebindeki, mahur bestelerim...
Dilimde,yaðmalanmýþ,
Vakumlanmýþ,
Ve bir o kadar maðrur bekleyen, posasýz þiirlerim....
Attýðým adýmlarda açýlan dehrizlerim....
Alýp da veremediðim nefeslerim....
Ve salýncak sarhoþluðunda, gökyüzüne emanet ettiðim gezegenlerim...
Ve yel deðirmenlerim,
Ve kaðýttan gemilerim,
Kumdan kulelerim....
Hepsi ve daha fazlasý....
Hepsi senin yüzünden, böylesi suskun.
Bense, pýsýrýk bir sazendeyim...
*
Bugünlük çek gözlerini kalemimden...
Var git,
Benim sürüldüðüm,
Seninse, diktatörlüðünü ilan ettiðin rejimlere...
Benim seni yaþatmak için direndiðim, derebeyliklere git...
Vapur düdüðüyle uyanýp,
Tren katarlarýyla yarýþtýrdýðým meridyenlere git...
Git....
*
Gerçi...
Gitsen de kalsan da avuntusu yok,
Bu kavruk,
Tatar çizgili yüzümde beliren ,tahakküm izlerinin...
Hele ki her çizgi, yalnýz senin adýný heceliyorsa....
Hele ki baþýmý vurduðum taþlar, günahlarýmý ifþa ediyorsa...
Ne olur git...
Benim için deðil,
Kendini, içimdeki "sen"den kurtarmak için git...
ve ne olur al þu omzuma yüklediklerini;
Daha bir aðýr geliyor bugün…
Daha bir Yezit...
*
Bendeki aþk, böyle oluyor iþte, Ey Dilruba...
Beni, umursamaz gülüþlerle çileden çýkarma...
Bilmiyor musun sanki;
Saçýnda asýlý Yusuf’a,
Züleyhaca baðlandýðým için tecrit edildim, bu sahil kasabasýna...
Þimdi,
Baþka baþka çöllerde, ayný kum tanesinin gölgesindeyiz…
Kim bilir belki umumi bir kuyunun dibinde birikmekte,
Kim bilir belki de aþkýn en son mertebesindeyiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.