Yaşlı Neyzen
Sessiz sedasýz tükeniyor sevdalar...
Ömür gibi…
Ölüm gibi...
Tek hücreli bir hayata atýlan ilk adýmla,
Yeni bir ufuk çizgisine çevrilen rotada,
Unutabilmenin hazzý, yansýyor rutubetli odama.
Yaþamak anlamlanýyor,
Renkler, kara kalemlerden sýyrýlýyor…
Dil, yataðýna dönüyor usulca...
Ben, maþukama…
*
Ne kadar þiir varsa týmarsýz,
Ne kadar mumyalanmýþ beden varsa mýsra aralarýnda,
Cýmbýzla toplayýp, defnediyorum noktaya.
Ve bu tevarihin yazýcýsý, güneþ oluyor…
Bir yetimin mühründe, Kureyþ yeniden doðuyor.
Kanlý savaþlar veriyor, elimdeki en cengaver kalem...
Silkelenip kendine geliyor, adýmla hemhal mefkurem.
Vakit,cihat vaktidir….
Kuþandý secdeyi merdüm-i didem.
*
Acýmasýz nazarlarýn ,þefkat maskesini indiriyor aydýnlýk,
Dilinde bal, elinde hançer olan münafýk,
Ýtiraf ediyor ihanetlerini…
Arkasýna yaslanýp, þükrediyor zambaklar.
Gecenin muhtelif mezralarýnda, en sevgiliyi bekliyorum.
Hicraný, nedamete terkediyorum….
*
Kulaðýmda, yaþlý bir neyzenin terennümü,
Karþýmda Asr-ý Saadetten manzalar,
"uyan" diye yalvarýyorlar...
Lakin
Kurtaramýyorum baþýmý, yastýðýn prangasýndan,
Silemiyorum dudaðýmý, mazinin dudaklarýndan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.