"DENEmelerim/DENENmelerim"

"DENEME’lerim/DENENME’lerim"
/

-Neden hiç gülmüyorsun?
-...
-Neden bizimle hiç gülmüyorsun?
-...
-Senin neden hiç gülmediðini çok merak ediyoruz?
-Vara, yoða gülemem ben. Gülünecek birþey bulamýyorum güldüðünüz þeylerde!
-Hiç deðilse tebessüm etmelisin.
Aksi halde ne düþündüðünü merak ediyoruz, ve bunu düþünmek zorunda kalýyoruz.
-Merak hissi, gülmek isteðinden daha baskýn sanýrým.
/

Bir, diyalog görüntüsündeki, monologtu. Yaþandý ama.
Gerçekti.
Ve yine düþündürücü elbette.
/
Ýçine kýsýlýp kaldýðýmýz,
diyelim ki avlandýðýmýz kapanlarýn içinde,
yüzümüzün bütün kaslarýný gülmeye zorlayarak,
biz neyi saklamaya çalýþmaktayýz?

Ýnsanlar neden bu kadar çok gülerler?

Gülemiyorum.
Ýstemediðimden deðil, sebebi olmadýðýndan.
Her gülmenin bir sebebi olmalý mý?
Olmalý.
Nasýl ki her þeyin bir sebebi mutlaka varsa,
gülmekte sebebsiz olmamalý.

Nasýlda beyhude harcanmakta düþünmeye kullanýlabilecek zaman,
gülüp geçmeye sarfedilmekle.

Bir zamanlar insanlarýn hakikaten mutlu olduklarý için güldüklerini sanýrdým.
Hiç deðilse, öyle görünmeye þartlandýklarý için kutsal bulurdum bu çabalarýný.
/
Artýk dizboyu riyakarlýktan kusasým geliyor.
/

Ayný kapana sýrayla kýsýlýp kalmaya devam eden insanlar,
biribirinin kaderortaðý mýdýr?
Can düþmaný mýdýr?
Caný acýyan kuyruðunun acýsýný, bir baþkasýnýn ciyaklamasý ile unutuyor sanki.
arkadan gelenler de, devamlý ayný tuzaða düþmeye devam ediyor.
Doymak bilmez dev bir tuzak bu ey insanlar,
gülecek birþey de yok üstelik ortada.

Sükunet daha besleyici.
Doyulmaz bir lezzeti var üstelik.
/

Sosyal Medyada Paylaşın: