"Bir defa YAZMAK, Bin defa DÜŞÜNMEK gibidir."

/
Yazmak.
bana bir kelime verin,
size uçsuz bucaksýz saçmalayayým.

Ben en önce yazmaya inandým,
þimdi inandýðým her ne varsa, onlarýn ilkiydi yazmak.
herþeyin ilki.
yazý yazmayý öðrenmeden
kaderimi ve kendimi yazdýðýmý farketmiþtim çünkü.

her nefes alýp veriþim zamana bir kayýt düþerken
gözlerimin taradýðý bütün þey’ler Kalb’ime düþüyordu,
sesler iliklerime kadar uzanýp
yaza boza içsesimi inþa ediyordu.

Yorulmanýn nerede baþlayacaðýný bilmiyordum ama o zamanlar.

kelimelerden önce onlarýn ne anlama geldiklerini öðrenmiþtim,
bu sebeple onlarý iþittiðimde hiç yabancý gelmediler bana
sesten önce sessizkilkten baþlayan dilleri vardý hepsininde.
ve bir hikayesi.

imla iþaretleri bile ne çok anlamý yaþamaktaydý,
çoðumuz hayatýn içerisinde o derece anlam ifade edemiyorduk.

nokta olmak bir hedef çoðu insan için,
bazýsý virgül gibi bir hayatý sarmýþ sýrtýna,

üç nokta, dedi birgün birisi,
sustuklarýmýzý deriz onunla, diyede ekledi.
"sen anla" demekmiþ sözümona.

anlatýlamayacak kadar silik bir þeyi anlamak,
neye yarardý ki.

sussaydýk o zaman en kolayýndan.
en kýsasýndan, hikaye bu kadar diyeydik.

ünledi bazýlarý oradan buradan.
cançekiþtim bu sivri diþli ulur gibi çýðlýklardan.
ünlemeyin artýk, dedim.
ünlerseniz ne olun,
yada ben sizi duyarsam olmaz olayým.

yýrtýldý kulaklarýmýn perdeleri,
o gün bugündür duymam ben anlamý yoksun gürültüleri.

sitem edemez soru iþareti.
yada iki nokta üstüste ise, asla yalnýz kalmayacaktýr cümlenin geri kalaný.

oysa hepside yapayalnýz tüm imlakabilesinin bireyleri.
her biri biribirinden ayrý bir kurala esir.

gelelim susmanýn imleçlerine,
sesimiz çýkmayýnca deðildir susmamýz.

çýkabilecekken reddetmemizdir.
belki tenezzül etmememiz.

Kalb’inde bir ülke varsa insanýn,
ve oraya geçitvermek istemiyorsa,
her izin verdiði tarumar etmiþse bu mamur þehri,
þimdi küsmek susmaktýr iþte.

ilk öðrendiðim þekil "yumurta" idi.
birisi bir kaðýda çizip sormuþtu bu nedir? diye,
çocuklarý tii’ye almak her zaman büyük hünerdir çünkü.

çok çocuktum.
bildiðim þeyler çok az, ama anladýklarým çok büyüktü.
yumurta, dediðimde gülünmesine çok üzüldüm.

elips, demekle büyüklüðünü kanýtladý sonra,
o büyük kiþi.
eminim halaa çok büyüktür.
ben küçük kaldým.

halaa "yumurta" derim ayný þekli gördüðümde.
ve anladým ki,
yumurta tüm þekillerin ve mananýn vede varlýðýn anasý imiþ.

bunu öðrenmek için ise,
bunca yaþ aralýðýndan geçip,
çocuk Kalbimdeki o resmi bugün anlamam gerekiyormuþ..

"8 Mart Dünya kadýnlar günü (Namý-ý diðer "Dünya yumurta günümüz") kutlu olsun.


/

08 Mart 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: