Kağıttan Kayık

/
Kayýklarýmýzý su yuttu.

Küçük bir su birikintisi bulduðumuzda
Tüm kaðýtlar kayýk olurdu ellerimizde.

bazen yapraklarý kayýk yapardýk
her renkten gözlerimizle binip üstüne
gülücüklerimizi de yükleyip güverteye
yüzerdik
oyunlarý hayat sanýrdýk

hayali bile kururlmamýþ sevinçlere kýrardýk dümeni
çocuktuk iþte,

bütün malzememiz suya gömülecek cinstendi,
ama Kalbimiz yine de vazgeçmezdi
yýkýlanýn, batanýn,sulara gömülenin yerine
yeni kayýklar yapardýk,

hesabý kitabý öðrenmemiþtik
umutlar hiç eksilmezdi içimizde
yollar hiç bitmezdi bu yüzden
çocuktuk dedim ya,
her þey mümkündü zira.

sular çekilmeye baþladý sonra
birikintiler birikmemeye

hani kayýðýmýzý yutsa bile razýydýk da,
su birikmeyince
kaðýtlar kayýða dönüþemiyordu

tahta parçalarýný kýlýç yapmayý
sularýn çekilmesiyle keþfettik
zira büyüyorduk

ve yapraktan büyük kalkanlar aramaya baþladýk
gözlerimize hüzün bulaþtý
hepside sularýn birikmemesi yüzündendi,

zira sular birikmeye devam etseydi,
her þeyi sadece kayýk yapýp yüzdürecektik.

Ýyice büyüdük,
Yine yaðmurlu mevsimlere eriþtik
ama
Sular birikmeyi
Kaðýtlar kayýk olmayý unuttu
Sular birikmezse eðer,
birikmeyi de unutursak, diyorum.
Hesabsýz kitapsýz seferlere nasýl çýkacaðýz

Hadi hep birlikte aðlayalým.
/




14 keredir hala Nisan.
Yaðmurun adresidir adý esasen,
kaðýttan kayýklar kendisini boþa yazdýrmadý bu yüzden..



Sosyal Medyada Paylaşın: