-Yanýyorsun sen! -Evet. Ama seni de yakmak için gelmedim. Bir süre dumanýmý seyret. öylece bak yangýnýma. Gözlerin yalnýzlýðýmýn alnýndan öpsün, sen bakarken uzaktan. Baþka dileðim yok. Çünkü yanmak hayatýn en bireysel ve yalýn halidir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
külbahçesindetutsak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.