DİLENCİ

Seviyordum,
Ve payýma düþen susmaktý.
Onurlu bir yalnýzlýða yürüyordum saðlam adýmlarla;
Kelimeler, onursuz bir vuslatý çaðýrýyordu…
Can kýrýklarý arasýnda ,çýplak ayakla yürüyordum,
Kanýma boyanýyordu ayak bastýðým þehirler…
Sen, gözümün önünden geçip gidiyordun…
Hastalýklý bir aþkýn travmasýný yaþýyordu þehir,
Mezarlar, astým krizine sokuyordu sisli geceleri.
Ciðerlerim sökülüyordu,
Nefesim,intihar kokuyordu….
*
“Seviyor musun?” diye sorardýn ya hep,
Hiç söyleyemedim gerçeði,
“Seviyorum be gülüm” deyip, karþýma alamadým feleði.
Akýl, gönlümü infaz etti hep,
Hayat, hayale ihtar çekti hep…
“Yoruldum” dedim sana kaç kere,
Yoruldum….
Yazýlmýþ tüm aþk mavralarýna inat,
Döküyordum gözyaþýmý.
Týrnaklarým sökülüyordu;
Hissetmiyordum.
*
Ara sýra duvardaki haritaya bakýyordum; nerdeyim diye…
Yerimi yurdumu bulamýyordum….
Hasta yataðýmýn baþucunda, annemin dualý sularý serinletiyordu yüzümü,
Umudum ýslanýyordu..
Sonra muskalarým vardý;
Boynumda sýralý;
Güya beladan koruyordu.
Ve her uyanýþýmda, bir yanýmýn çürüdüðünü görüyordum.
Yaralarým mý derinleþiyordu,
Yoksa ,her uyku, yeni bir yara mý açýyordu, bilmiyordum…
Bilmiyordum, gözümün altýndaki morartýlar, neden seni özlüyordu.
*
Çocukluðumu, asit dolu bir kuyuya atýp,ortadan kaybolan,
Masum yüzlü, soðuk kanlý bir katildin aslýnda.
Bunu bile bile, morfin niyetine çekiyordum seni damarlarýma.
En altýn aþk vuruþuyla ölüyordum…
Ya da öldüðümü sanýyordum…
Sense gülüyordun halime…
Acýyarak gülüyordun…
*
Seni sevdiðimi bal gibi biliyordun da,
Sükutuma kýzýyordun belki de.
Hep kendine çýkarýyordun yollarý,
Fallar açýyordun avucumdaki çizgilere.
Yetinmiyordun,
Çekip gidiyordun, her gülümsediðimde…
Yahu sen çýkmaza girme diye,
Ben kendimi paralýyordum;
Diþlerimle, düþlerimi parçalýyordum.
*
Bu fitili ateþleyen ne sendin ne de ben.
Boyun eðdiriyordu bize ,kader denilen.
Sen, deliliðe vuruyordun kendini,
Ben, illegal betimlemelere…
Þimdi ise, ikimizi yazýyorum, iki ayrý hikayeye.
Alaycý gülüþünden rubailer,
Dalýp gidiþlerinden methiyeler damýtýyorum.
Diþlerim dudaklarýmý kanatmýyor eskisi gibi,
Sadece, içleniyorum…
Tam on üç Nisan geçti,
On üç isyan…
Sanýrým, ben hala seni seviyorum,
Her yaðmurdan,
birikintisinden, seni dileniyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: