ÇOCUK
Hicazkar gülüþlerle, yolumu kesen çocuk!
Yol yakýnken vazgeç…
Hayal meyal hatýrlýyorum, kalabalýk günleri,
Kýrýk bir masadan, boþluða akan þiirleri.
Hesaba çekilince yaþanýlanlar,
Yeter diyorum…
Yeter…
Kime dokunsam, çekip alýyorum yalnýzlýðýma,
Kime uzansam, elem dolu bir sefer
Sonrasý…?
Sonrasý azap/sonrasý dünden beter.
*
Adýný, þifa niyetine içtiðim çocuk!
Yol yakýnken vazgeç…
Kýsa menzilli heveslerde yorma yüreðini.
Tahsil-i aþk, dilde melamet hasýl etse de
Benim için çok geç…
N’olur küstürme bestelerini,
Birazcýk soluklan…
Gözü dönmüþ türküleri takýyorsun ya peþime;
Gözünü seveyim , birazcýk akýllan.
*
Avucumdaki çizgilerde gemiler yüzdüren çocuk!
Yol yakýnken vazgeç….
Yarýnýn mazisi alacalý gri, biraz da soluk,
Gusletmek için yaðmuru bekleme.
Ben, her yaðmurda göç ederim sefilliðime.
Umudu süsleyen tutileri yakma sakýn;
Yirmili yaþýn aðlamasýn.
Azýcýk insaf…;
Unutamadýðým hakiyi vurma yüzüme.
Alnýmda seferi çizgiler,
Dizlerimde mülteci bir yangýn…
Yol yakýnken vazgeç…
Alçýlý yüreðime , el sürme sakýn,
Yamalý nazireme, gül serme sakýn.
*
Sen!
Nisaný gözlerinde uyuttuðum çocuk!
Ben, dudaklarýndan süzerken masumiyeti,
Mazi, olanca nefretiyle açacak perdesini.
Sana ilk, bana son olacak olan bu ateþ,
Yolun yarýsýnda, donduracak nefesini,
Sabah olunca, savuracak küllerini.
*
Sen!
Bronz bir heykele aþk üfleyen çocuk!
Yol yakýnken vazgeç…
Piþmanlýklar, yaðmalamasýn tenini,
Hiç uðruna, çýrpýnmasýn göz bebeðin.
Hadi...
Kaldýr baþýný da dönsün zaman.
Sen hiç aðladýn mý,bir çift gözün ardýndan?
Gözlerin yandý mý, sebepsiz bir sancýdan?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.