Üçüncü Peron
Sen giderken ne aðladým…
Ne el saldým ardýndan…
Býraktýðýn kavgalarý büyüttüm,
Büyüdüm….
Sayfalar arasýnda kalmýþ gülleri,
Bir solukta tükettim nice fikirleri.
Ýnadýna sevdalara gebeydi zaman.
Bir sen vardý, senden kalan..
Gözlerim içli aðýtlar yakacakken,
Dilim,“Hoþça kal” demenin sahteliðinde,
Ýntihar kokan güllerin ezikliðinde
Ve amansýz bir gurura yenik…
Eski bir günlüðün vardý elimin altýnda,
Ezberleyince satýr satýr,
Kaldýrýp attým.
Sonra kitaplarýn;
Yasaklý olanlardan…
Hepsini üç kuruþa sattým.
Þiirler de sustu senin gibi,
Yazamýyorum eskisi gibi…
Sen giderken gülümsüyordum ya hani…
Köþeyi dönünce sýraladým küfürleri…
Saçlarým döküldü,
Ferim söndü,
Ýnsanlar gözümde Hýzýr,
Sokaklar,Yecüc-Mecüc…
Yine de aðlamadým…
Vallahi aðlamadým….
Üçüncü peron
Hasretin kol gezdiði
Kavgamýn geldiði son
Yalnýzlýk indi bindiðin trenden
El sallarken yarim kalmýþ herþeye,
Aklýmdan isyanlar,
Ýntiharlar geçti gönlümden…
Üçüncü peron...
Hasretin kol gezdiði,
Kavgamýn geldiði son.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.