MELANKOLİ

Canýmý acýtýyor bu yaðmurlar.
Güvercinler de gelmez oldu nedense.
Saçak altýna sýðýnan,
Öpüþmek için fýrsat kollayan,
Acemi aþýklara imreniyorum .
Melankoli diyorlar hastalýðýma.
Ýyileþmek istemiyorum.
*
Hayalin yine peþimde,
Kaçmaya mecalim yok.
Ve artýk sevmiyorum bu þehri.
Uçsuz çöllerim var cebimde;
Bir tuhaf seraba dolar sinsice.
*
Arada bir seni kokluyorum topraktan;
Ciðerlerim bana düþman.
Gözlerin, Nemrut kesiliyor arada,
Arada bir açýyorum sinemi.
Yetsin artýk!
Sustur sessizliðini!
Ya bana býrak tüm þehri,
Ya da çek tetiði.
*
Oysa, ne çok severdim senin sevemediðini.
Ne de güzel yalvarýrdým ardýndan.
Kumpasa gelmeseydi dudaklarým,
Parmaklarým kýrmasaydý kalemini,
kanamasaydý yaralarým....
"Keþke" diyorum,
Keþke, yaðmasaydý yaðmur...
*
Canýmý acýtýyor bu yaðmurlar.
"Seviyorum" diyemeden tükeniyorum.
Yaþamak için, öldürmek mi gerekir?
Can çekiþirken ,gülmek midir kaderim?
Cevap verme sakýn sorularýma.
izin ver! öleyim...
Bilmez misin?
Ben , musallada bir köleyim.

Sosyal Medyada Paylaşın: