aziz hâlâ mucizesi ya da dali resimleri üzerine bir şiir reprodüksiyonu

sen hâlâ çocuksun ben aklýma bir iklim arýyorum
bir çentik daha atýyorum çeteleme
mevsimler hýzla deðiþiyor yorgunum
çýplak ayak geziniyorum evin içinde
üþüdüðümde bir ýslýk tutturuyorum

sen hiç büyümüyorsun ben yanlýþ yollara sapýyorum
bir ayna var kitaplýðýn üstünde
bazen bana benzeyen bir gölgeyi seyrediyorum
akla ziyan bir ressam sýrýtýyor duvar griliðinde
bir maske kazan kaldýrýyor
yüzümdeki yara izi kýrmýzý
çýldýrabilirim –çýldýrmýyorum

ne çabuk unutturuyor yeniler eskiyi
bir bir soluyor saatlerin rengi
sayýyorum mülteciyim kendime
sayýyorum bir ömür daha ekledim heybeme
etti yirmi
ve yedi

ki sen hâlâ dünsün hiçbir þey deðiþmedi
ben sadece oyalanýyorum yaþamüstü
hin bir sürrealist düþlemi sýrýtýyor duvar griliðinde
çoðaldýkça çoðalýyor kolu kesik venüs’ün saf görüntüsü
korumalýsýn yaralý masum venüs’ü
en iyi görüntülerle kurabiliyoruz yaþamý çünkü
sözcükler ezelden zedeli

bugün otuz bir ekim ikibinoniki
aðýr aðýr eriyor saatlerin yýlgýn gövdeleri
duvar griliðinde bir gergedan var ve bir ressam
‘yeni insan’ýn doðumunu seyrediyor jeopolitik çocuk
dizleri dibinden havvannemizin
geciktikçe gecikiyor doðum
öyle ki bahar taþýyor olmalý bu esnada asya’ya silahlar
öyle ki özgürlükçü sömürgecilere evriliyor olmalý
saray-meclislerinde el-tiranlar
ve sen hâlâ inatçý bir çocuksun
büyüyebilirsin –büyümüyorsun

ve yýllar akýyor eriyen saatleri yok sayýp
belleðin direniþi sürüyor
uzanýp ýþýðý açýyorum bir þiir vakti
gözlerim kamaþýyor
parmaðýmla yokluyorum yüzümdeki kýrmýzýyý
hiç mi hiç yanmýyor bu kez caným
gerçeküstü bir çaðrý var duvar griliðinde
uzun bacaklý bir fille selamlaþýyorum
bir nardan doðan balýðýn doðurduðu kaplaný okþuyorum
seni görüyorum büyümüþsün
belin incecik gölgedesin göðüslerin dolgun
sol kolun yastýk sað kolunla gözlerini kapatmýþsýn
iki ihtimal var ya uyuyor ya da utanýyorsun
yoksa ölüler bu kadar güzel kokmaz biliyorsun
bir ýslýk tutturuyorum üþüyünce
devam ediyor duvar griliðinde narkissus kendine dönüþmeye
yanýlýyorsun
yirmi yediyi bulmak
öyle zannettiðin gibi güçlü kýlmýyor kimseyi

gün hâlâ otuz bir ekim ikibinoniki
sen bir çocuksun ben yirmi yedide tutuklu
söz hiç mi hiç bilmeyecek
ressam ve saatler
hayalini ne çok kurduðumu…

Sosyal Medyada Paylaşın: