GRİDEN TÜREYEN MAVİ
28
Bazen Sondan Bir Önceki Harfle Baþlar Yaþam griden türeme bir maviliðin yeniliði bu
kokla sözcükleri –onlarý tanýmla
zordur elbet kendin olmak onca zaman sonra
kaybetmiþsen çünkü
içindeki bütün büyülü sözcükleri sözgelimi
ve dahi i mgelemini
ciddi meseledir bu kez çekebilmek
hiç parmaksýz ve ürkmeden
/ zamanýn kýldan ince pimini...
6
A’den Yansýyanlar karanlýðýn bilinmezliðiydi galiba –emin deðilim
ya da ýþýðýn bereketten doðan merhametsizliði
iki ihtimal vardý yalnýzca –bak buna eminim
ya simetrideki çatlaktan sýzmýþtýn içime
ya da gündüzü yok gecesi bilmece birer düþtük sadece
sen saçlarýndan ibarettin
bense henüz saçlarým bile deðildim
sanýrým bir korku oyununda dekordum senin için
ya da sunni bir çim parçasý –yahut parçalanmýþ otomobil lastiði
vücudunun karanlýðýn iklimine dokunduðu noktada
dokunmuþtum hayatýna –hatýrla
bizi birbirimize çeken bir þeyler vardý melodinin bilinmezliðinde
sahne ýþýklarý kýrmýzý da olabilirdi kýrmýzýsýzlýk da
dört kiþiydiler sanýrým –ya da beþ
notalar bu kadar kötü kokmasa
ya da gürültüden ürken baykuþlar çiðliðimizi anlayýþla karþýlasa
kelimelerle konuþana atýlabilirdi bütün suç –kefilim
tek çýðýran kelimelerle konuþan deðildi oysa
güleç bir yüz daha vardý tehlikenin tam ortasýnda
tüm sesleri bastýrarak sessizce çýðýran
bir adet dinamit mucidi tipli alafranga oðlan
gözlerini saçlarýndan alamayan –ki muhtemeldir
saçlarýnýn semavi müjdesinden bihaber olan
gözleri iri hafif tombulca ve kabul –yakýþýklý çokça
tek boyutluluða indirgenen diðer görüntüler sonra
iki erkek dört kadýn altý dost
ve aniden elime uzanan elin
dilindeyken harflerden yirmi sekizin öncülük ettiði ismin
iki ihtimal vardý sadece –hiç olmadýðým kadar eminim
geceyi susturan bir merhaba da olabilirdi sesin
yeniden doðuþla son bulacak bir berhava oluþ da
/ karar senin…
15
Þ’nin Büyüsü iki ihtimal vardý yalnýzca
ya sahnedeki aþk melodisine karýþan iç sesimiz
ya da zihinlerimizdeki yolculuk melodisiydi
baykuþlarýn ölümcül korkusunu depreþtiren –eminim
soluklanmýþtýk kâbusa dönüþmek üzereyken gece
hani bir sokak arasý lokantasýnda
hüzünlü tutsak öykülerimizden bahsedebilme hevesiyle
üç masayý çevreleyen dokuz sandalyeydik
ya da dokuz sandalyeyi dolduran yedi kalp ve iki boþluk
ýþýktan ibarettin sen
bense henüz sözü edilebilecek kadar bile yoktum
altý küçük gözüyle seni seyreden önemsiz bir tuzluktum belki
ya da sabýrla yenmeyi bekleyen vakur bir marul
yaþamýmýza makul bir gerekçe arayýþýmýzdan –ve niçinlerimizden
ya da arada bir düþlediðimiz ölümümüzden söz edecektik belli ki
olmadý çünkülerimizden -emin deðilim
elimizdekiler sadece gerçeði yansýtmaktan uzak hatýralar
ve birkaç kýrýk dökük varsayýmdan ibaret –affet
oysa halen aklýmda griden türeyen gözlerin
ýþýkta mavileþmiþ miydiler sahi
týpký gündüz vakti bulutsuz duru bir göðün yüzü misali –mavi
ki an meseleseydi grinin geri dönmesi
bir erik çekirdeðinin çimlerle buluþmasýndan tut da
adýný çoktan unuttuðumuz ya da hiçbir zaman bilmediðimiz
bir aðacýn yapraklarýna dokunmaya deðin götür iþi
öyle deðiþken öyle gri ve öyle maviydi ki çünkü gözlerin –abartmýyorum
yaþýyor olduðuma inansam
/ ölebilirdim…
5
A’da Kalanlar duyduðum son sözcük paraþüttü sanýrým
ya da ben öyle sanmýþtým
gözlerinin ait olduðu yere gidiþiydi aklýmdaki metafor
bir acayipti çünkü gökyüzü
yaðmurluyken gri-güneþliyken maviydi sözgelimi
geceleri siyahlaþýrdý
ki inkâr edilemez bir gerçekti –siyah geceye yakýþýrdý
göðün gözlerine yakýþmasý gibi týpký
ki inkâra gerek yok –siyah halini görmemiþtim gözlerinin hiç
merak ettiðim tek þey gökyüzünü gözlerine nasýl sýðdýrdýðýndý
ve bir de gözlerine hangisinin daha çok yakýþtýðý
hüzünlü gri mi –yoksa hüzünlü griden türeyen büyülü mavi mi
ki ben halen yoktum
sense artýk anlatýlamayacak kadar çoktun
tarihi baþa sarmak için kullanabilirdik birbirimizi
sana saniyelerin bin yýllara evriliþini ve dinozorlarýn ölümünü
sana yaðmurun öyküsünü ve ilk hüznü anlatýrdým
sana buzul çaðýnda yaþamý ve kayýp kýtalarý
sana tek hücreli canlýlarý ve ilk aþký sorardým
girmeseydi eðer paraþüt sözcüðü rüyalarýmýza
sana en tuhaf oyunumu –kendimi oynardým
ama ben kendime yaklaþtýkça sen uzaklaþýyordun
bir adam vardý her minik adýmýnýn ardýnda
korkunç bir deve dönüþüyordu sen adým attýkça
ne çok isterdim –lütfen anla
bir kez olsun kendimden sýyrýlýp soyunabilmeyi kahramanlýða
ama sýradan adamlarýn iþi deðildi kahramanlýk
ejderhalara savaþ açýlamazdý gerçek hayatta
bu yüzden mi susmuþtum –emin deðilim
bildiðim tek þey masalýn yaþama
gözlerininse gözlerime karýþtýðýydý
bu yüzden ölememiþtim belki de
bir kerecik olsun dokunabilsin diye bu yok eller
griden türeyen mavinin
/ sonsuzluðuna…
16
Ve Bazen Ýlk Harfle Son Bulur Ölüm griden türeme bir maviliðin esrikliði bu
dokun sözcüklere –onlarý tanýmla
zordur elbet kendin olmak onca zaman sonra
yitirmiþsen çünkü
içindeki bütün büyülü hayalleri sözgelimi
ve dahi düþlemini
ciddi meseledir bu kez söyleyebilmek
hiç sözcüksüz ve titremeden
/ nesnesi açýk-öznesi gizil o tümceyi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.