Açık Kapılar Ardı Az Hijyenik Eğitim Laboratuvarı | Not: Çokça Şeffaf
Utopia
Açık Kapılar Ardı Az Hijyenik Eğitim Laboratuvarı | Not: Çokça Şeffaf
gökyüzünde martýlar var bak
aç kanatlarýný ve süzül özgürce
küllerinden yeni bir evren yarat
diye baþladý kitap
I bir gün bir pazartesi
say ki sabahýn körü olmadý akþamüstü
iki çarpý üçten hesaplarsak
sanýrým azizim altý altýn saatten henüz birincisiydi
aldý eline sazý ve dedi ki adam
dedi tarihi dedi yeni baþtan dedi
yani en baþtan dedi
yani sil sýfýrdan dedi kuzularým dedi
yazýcaz dedi hazýr mýsýnýz
güzdü mevsim çocuktuk edemedik itiraz
tarih eþittir yaþanan bölü yalandýr efendim dedik
eklerseniz tabii kalan olarak beþerin þapþallýðýndan az biraz
ah sizi gidi þakacý pinti tiksinç piç kurusu bir acayip çok acayip mahlûklar
dedi adam dedi
çýkarýn dedi kâðýt kalemlerinizi
daha sayýlarýn sýrrýný keþfedicez
güzdü mevsim çocuktuk edemedik itiraz
bir-iki-pi dedik efendim iþte bu kadar
ötesini anlamlandýramýyoruz
ah sizi þakacý salak þarlatan avam takýmý bir acayip çok acayip yaratýklar
dedi adam dedi
bekleyin dedi birazdan dedi madamla dedi
gramer saatiniz baþliycak
güzdü mevsim çocuktuk anlatabiliyor muyum
edemedik itiraz
gýna geldiðinde vesselam anadilinden dilimden dilimizden
çoktan somutlaþtýrýlýp diri diri gömülmüþtü topraða o mahçup hüznümüz
tanrýmýza tanrýnýza tanrýlarýna þükürler olsun baþkalaþýyoruz
ýslatalým bunu hadi o yeah
ama dedim ki dedim bakýn dedim
benim dedim ellerim dedim
benim tenim ve lütfen yanlýþ anlaþýlma olmasýn
altýný çizerek söylüyorum bir baþkasýnýn deðil madam benim kalbim dedim
dokudan deðil dedim hüzünden dedim n’apcaz þimdi
yaþayamam ki hüznüm olmadan ben
esmerdi madam fransýzdý çok dilliydi
gülümsedi oh god dedi süpeð metafoð
parýldayan diþlerini gördüm inci gibi
harika istiare diye düzelttim hýrsla
anlamýþsýnýzdýr burada hüzün halkýmý eðretiliyordu ne de olsa
ne faðk edeð ki dedi madam
seninkileð de aðapça
o vakit yandý iþte ampul kafamda yýkýldým
hiçbir þey bir tanem
saf deðildi
o vakit yandý iþte ampül kafamda yýkýldým
þu sömürge dil bir tanem
seni bana getirmeye yetmeyecekti
çýk dedim o vakit emir kipiyle çekimleyerek öfkemi
def ol dedim kafamdan dedim lanet dedim aþk dedim
uðraþamam seninle ben
fazla meyilliyim inkâra
kalmadý hayatýmda yer
ne sana ne de bir baþka boktan duyguya
akademik verilerle somutlaþtýrýlýp
deðiþen hükümetlerce sömürülmüþ þu mahçup
hüznüm hüznünüz ve hüznümüz dýþýnda
not: biz çocuklar yaþama döndürülmek için sunni deðil
gerçek teneffüslere muhtacýz
duyurulur iþte budur ahvalimiz
lütfen durun þimdi durduðunuz yerde
daha fazla gelinmesin sakýn üzerimize atlarýz
ve çýðlýk ve ünlem ve kiþisel bir düþünce
yakýþmýyor iþin içine platon’u karýþtýrmak
aþk olsun bizi anlamamakta direten þu inatçý aþka
karýn aðrýmýz bozuk sütten deðil miydi yoksa!...
II ne diyorduk iki gözüm
þöyle geçsin katliam kayýtlara
bir pazar günü
vakit sabahýn körü
dinlemez ama duymaz gayri
maarif dizgesi tatil bahanemizi
kýþ olsa basittir iþin
çekersin yorganýný üzerine sýðýnýrsýn kara
ama þu güz baþa bela
hele bir de global ýsýnma mýdýr nedir
bir dert var ki sorma azizim sorma
çevirmiþtir güzü yaza
toplanývermiþizdir ben diyeyim mahpus
siz deyin okul damýna
bizmiþiz gelecek
öyle demektedir adam çok sayýn protokol karþýsýnda
gözlerinde ele avuca sýðmaz insan sevgisi elinde mikrofonla
yakýndan tanýrýz oysa
daniskasýdýr pezevengin
gene aðzýmý bozmak istemezdim ama n’apalým
zordur söz geçirmek gerçeðe anlatabiliyor muyum
týrnak içinde çok sayýn pezevenklerimizden ‘özür dilerim’
inanmazsanýz sorun
bir ahlâk meselesi deðildir sorun
kitaplarýn yalan söylediði (ayrýca bakýnýz ilk dörtlük) ilk nesildir onlar
bu yüzden yel deðirmenlerine oldukça kýzgýndýrlar
tabii ki don quijot da bir pezevenkti demek istemiyorum
ama istiyor da olabilirim
aklým karýþýk affedin
don quijot mu daha deðerli yoksa pezevenkler mi karar veremiyorum
belki madamdadýr cevabý soruyorum
sizce adam mý daha deðerli madam yoksa don quijot mu
o lâlâ mösyö de bið don quijot sayýlýð yavðum
ah madam açýn kollarýnýzý
ölmek istiyorum
intihar süsü verilmiþ cinayet içre bir cinayettir bu ihbar ediyorum
bir pazar sabahý efenim
bir çocuk bayramýnda
bir bayramýn bir iþkenceye en benzediði anda
kýrpmadan gözümü sayýn büyüklerim ve sevgili küçüklerim
büyük soðukkanlýlýkla
öldürüverdim çocukluðumuzu suçluyum suçlusunuz suçlular
not: yeniden dirilebilmek artýk çok zor
diye düþünürken gülümsüyor potansiyel dulcienam
gözleri bal rengi saçlarý kumral
sýk yazmak diyorum büyük bir sýrrý paylaþýyor pozuyla
sanýrým bana iyi gelmiyor
gene gülümseyebilir ama bu kez gülümsemiyor
keþke gülümseseydi diye düþünüyorum
belki o vakit deliye çýkmazdý adým
gene de sessizce uzlaþýyorum içimdeki çocukla
belki de ikinci kez tadýna bakýlabilecek bir zýkkýmdýr yaþam
düþlüyorum düþlüyorsunuz düþlememeliler
ve umut ve üç nokta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.