Hani uçurumlar vardýr ya, Ucuna gelince anladýðýn hayatýn anlamýný. Þimdi tam da söylediðim yerdeyim. Ama farklý olan þeyler var. Ben hayatýn anlamýný tamda burada kaybettim. Bulmak için gelmedim. Ben buraya sürüklendim. Yaþananlar son olarak bunu layýk görmüþler yorgun bedenime. Haklýlar bir yerde. Deðil midir ki zaten bedenim pare pare. Yaþamak için sebep kalmamýþ meðerse. Onlar gerçekten de haklý öyleyse. Deðiþtirmeye zaman yok. Ben yokum artýk. Sevmek ve sevilmekte yok. Tek hecelere savaþ var. Mesela Aþk’a. Tam teçhizat iþgal edildim bir zaman. Þimdi bende sýra. Öyle bir gittim ki cepheye "Aþk" etti aman. Ateþkes halindeyiz þimdilik. Hoþ bundan böyle savaþamam ya. Önümde atlayacaðým bir uçurum, Aklýmda sayýsýz neden var nasýl olsa... Sosyal Medyada Paylaşın:
Yurtsuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.