tutamýyorum ellerimden yazýk ellerimde ayýp
geç farkedilmiþ mutluluk gözlerinden
açýk seçik renkler düþüyor yine
kimliði sorgulanmayan duvarlar
ince ince uykularda büyüyor kendiliðinden
ne vakit bir aðaca baksak derinden
bir yapraða bir kuþa bir ülkeye
bin aðacý yýkýyorlar ansýzýn gövdesinden
sýnýrlarý çizilmiþ mavi yüzünde
yaþlýlýk alametinde denizler sönmekte dünya
kimsenin kimseye yok borcu ölmekten baþka
kapý aralanmasý bakýþlarý
elleri ayaklarý buz kesmiþ dudaklarýnda
karanlýk gülüþler karþýlýyor çocuklarý
tüketiyor saati an be an sýcaðý özlemiþ avuçlarý
bulutlarý satýlýða çýkarmýþlar
ve dökülüyor neþeli bahçelerin kiraz yapraklarý
temiz elbiselerini giymeye üþenmiþ güneþ
sabahýn terinde bekliyor kýrýlan camlarý
aðýr yükleri taþýyor pankartlar okuyun insanlýðý
herkes sorumlu biraz gecenin kirinden
bekliyor kýrýlan canlarý yýldýzlar
yýldýzlar düþüp incinmek için bir yerimden
tokluðun verdiði rehavette zaman
yaralandýkça uyansam, rüya olsa bütün yaþanan
.