bir siteminle kýrýlýyor içimde yaþamak
gecenin dudaklarýndan taþan
asýrlýk hasreti çaldýn mý yýldýzlardan
okudun mu þiirleri satýr satýr aðlayan
duvaðýný açmayý unutmuþ damlalar
ýslatýrken kendi terini
karýþtýn mý bitmeyen çýðlýða
utanan çýnarlarýn kuru gölgesiyim inan
düþümde binlerce söz binlerce yalan
ineceðim usulca avuçlarýndan
tutunma esrik bir umuda boþ yere
sevinç ki saman alevi çok eskiden yanan
yasak çiçeklerin mavi rengi
sesindeki nehirleri okþamak yasak
dökülüyor sýzlayan ay’ýn saç telleri
ve aþkýn yaralý þehirleri uzak
kýzýl bir mevsim yaðacak yüzüne bekle
kapatma gözlerini
üþüyen saatlere bak
zaman pencerende çiy büyüten yaprak
anlatacak sana seninle yalnýz ölmeyi
.