Anladým bu ben deðilim bana ait deðil hiç bir þey bir uzun rüyaymýþ meðer kiprit çöpünden üþürken anladým bir hastanenin ameliyat odasýnda yalvardým amansýzca beni en küçük parçalara ayýrýp savurun mavi bir denize..
..
Anladým bu ben deðilim ve bana ait deðil hiç bir þey geri verdim bir bir... kocaman elleri var zamanýn önce çizgileri verdim duraklarda bekleyen mahzun yüzümden, gözlerimdeki o yaramaz çocuksu bakýþý mavi akþamlarý çaðýran kumsalý ve bütün beyaz geceleri.... .. ve.. geri verirken anladým gözlerimdeki emanet yaþlarý.. geri vermek mümkün deðilmiþ o eþsiz bakýþlarý ve yüreðimde gittikçe koyulaþan acýsýný.
Hakan Zengin Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakan ZENGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.