Kapat Gözlerimi

yüzü dünyaya dönük
ýþýðýnýn yarýsý sönük bir ay
saklanýp duruyor bulut ardýnda
aþýk bir kadýn geliyor aklýma
yalnýz býrakýyorum þavkýný balkonumda
yürüyorum odama

serin esintiyle
raksa tutuþuyor tüller
þarký doluyor içime
uzak dur rüzgâr
çözülecek, anlatacak bir þey yok dilimde
kapatýyorum pencereyi
kesiliyor nefesi

yýldýzlar dolmuþ odaya
çekiyorum perdeleri
muhtacým loþ ýþýða
son verip aydýnlýða
söndürüyorum lambayý
baþlýyor gölgelerin dansý

baðýrýyorsun uzaktan
korkma!
çeviriyorum radyonun düðmesini
kulaðýma doluyor
ecnebi bir þarkýnýn ezgin melodisi
seksenlerin nostalji zamaný
aþkýn ezgisi her dilde ayný
kýsýyorum sesi

gülen yüzün giriyor düþüme
kirpilerimden dökülüyor damlalar
bir tek onlardan kaçamýyorum
senin yüzünden gözlerimi kapatamýyorum
mutlu musun sevgili artýk uyuyamýyorum

13 Eylül 2012 - Zeynep Özmen

Sosyal Medyada Paylaşın: