Nasılsın?

Sana geleceðim
Gün geceye kavuþurken
Küçük çocuklar gibi
Kollarýný iki yana açýp kucaklayacak
Merhaba diyen tebessümlerin
Kývrýlýp uykuya dalacak gece

Zaman koridorunda
Hýzla hamle yapýp
Yeniden gösteriye duracak
Adýmlayan mesafeler
Hatýrlatarak büyüdüðümüzü
Uzanacak ellerimiz tokalaþmaya

Az önce kartopu oynamýþýz
Nefes nefese
Büyümüþte küçülmüþüz
Küçülmüþte büyümüþ
Al basmýþ yanaklarýmýzý
Utanarak,
Hoþ geldin, diyeceksin
Hoþ buldum sevgili

Köþeye býraktýðýn
Oyuncak arabaný göreceðim
Zorlanmadan açýlacak kapýsý
Eskiden zor açýlýrdý, diyeceðim
Yaþlandý, diyeceksin.
Dünün gölgesi
Sessizce uzanýrken aramýza
Dalgýnca çarptýðým kapý
Ayýltacak bizi
Yavaþ!
Bu artýk antika diyeceksin
Sadece bu mu? Diyeceðim
Yüzümüze vuracak mazinin izleri
Ýki büklüm olacak kelimeler

Nasýlsýn, diyeceðim
Asýrlýk alýþkanlýkla
Üst üste devrilen yýllara inat
Güneþi kuþatacak sesin
Ýyiyim, diyeceksin

Unutup sormayacaksýn yine
Hiç sormadýn ki
Nasýlsýn? Diye
Gelirsem bir gün aklýna
Aldýrma bu deliye
Ben ayný benim
Bildiðin gibiyim…

7 Þubat 2012- Zeynep Özmen
Sosyal Medyada Paylaşın: