MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kış gözü karanlık
Yakamozmavisi

Kış gözü karanlık



Usul usul yüzüme dokunuyor
Buluttan kopan pamuk zerresi
Eriyip çözülüyor kristalleri
Gözyaþýma karýþýyor buz mavisi
Her yan beyaza kesmiþken böylesi
Dökmesem içimi
Dökülmesem hiç


Ýnce ince yaðýyor kar
Göðsüme saplandý atýlmamýþ çýðlýklar
Söyle anne
Önce elleri mi sýzlar
Yoksa yüreði mi
Kýþ gözü karanlýk yola revan olanýn


Sevgili uðruna giderken ölüme
Sarýldýn ak kefene
Artýk bahar gelmez
Dört mevsim beklenmez demiþtin
Ýklimler deðiþti
Kýþ evimize erken geldi
Hiç gitmedi
Hiç bitmedi


Uzun kýþ gecelerinde
Gaz lambasýnýn titreyen alevinde
Kýnalý parmaklarýndan duvara yansýyan gölgelerde
Kanatlanýr zümrüdü ankalar uçardý
Babamýn ellerinden açýlýr kartal kanadý
Oynardý çomar’ýn kulaðý
Gülerdik aðýz dolusu
Büyürken masaldý kýþ evimizde


Tam da bu vakitte
Tüm haþmetiyle yýðýlýrken ömrüme
Senenin ilk karý
Ak çarþaflarýný kefen gibi sererken önüme
Söyle anne
Nasýl tahammül edilir ayrýlýðýn mevsimine


//Söyle babama anne
Onu anlatacak kelime yok yeryüzünde
O hiç gitmemiþ gibi yapýyorum
Senin peþinden gitmeni sadece anlýyorum…
Ancak böyle dayanýyorum…//



12 Ocak 2013 – Zeynep Özmen

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.