hiç istemezdik gölgemizden çýkmayý
birleþtirmeyi baþka gölgelerle
çünkü erir giderdik arada
sevmezdik kaybolmayý
bilmezdik ki gerçek aydýnlýðý
oyuncaklarýn kýrýlacaðýna
akýl erdiremezdik
attýðýmýzda parçalanacaðýný
oyunlarý sürdürürdük
ve büyüdük
bütün gölgelerimizi koynumuzda saklayarak
ya da
gölgeliðin giysisini soyarak
kendimizle baþbaþa kaldýk
el salladýðýmýz yolcular gördü mü bizi
gözlerinde býraktýðýmýz
masmavi düþlerimizdi
onlar da sakladý mý acaba
bir gülüþün pembe dolgularýný
bir kýyýsýnda kalplerinin.
bir el gölgesini sakladýlar mý sayfalarýnda
titrek çizgilerle çizilmiþ
varlýðýn si mgeleri
bir çýktýk gölgemizden
bir daha giremedik
eskiydi, dardý, çocukçaydý
bizi býrakmayan özlemler
yeniden biner miydik dönme dolaba
bütün rüzgârlarý baþýmýzda eserken çocukluðun
sevinir miydik yaþadýðýmýza sonra
baþ dönmelerimiz geçince
büyüdük
uzaktan el salladýk gölgelerimize
buruk bir gülümseme dudaðýmýzda
böyle olmayý istememiþtik
trenler kayýp giderken
çuh çuhlarý bizdendi
Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.