sararýyor yapraklar
gittikçe ýsýsý azalan güneþ gibi
daðýlýyor insan parçalarý
toplayamýyor insan
saðaltýyor ruhumu güz kokusu
altetmek istiyor sevgisizlik güzünü
eylül bu kadar hüzünlü mü yaþanýr
kutlanýr mý ölüm
bir þey güldürmez yüzümü
geri gelmez þehit olan askerler
sayýdan ibaret mi insan
her nefes can
her düþen yaprakta yitikliðimiz
karýþacak topraða
geri verecek mi toprak
aldýklarýný
daha kutlayýn sevgisizliði
insan olmayan yanýnýzla
isterseniz kadeh tokuþturun
dilleri lâl bekleþirken insanlar
soluk almaya çalýþýrken umut
bütün kokuþmuþluðu üstümüze salýn
bütün geçmiþi geleceði çalýn
bir suretten ibaret deðiliz
deðiliz güz geldikçe sararan yapraklar
her gelen güne yeniden ekeriz
gül kokuþlu düþlerimizi
bir el üstüne bir el daha ekleriz
kararýrken altýn sarýsý yapraklar
haykýrýrýz
biz sayýdan ibaret deðiliz
bir iki üç
hâlâ sayýyor
bir asker daha þehit
geçti aðustos
hâlâ ötüyor aðustos böcekleri
kaç aðýtý bölüyor
bölmek istediði gibi kaç topraðý
ey mayýnlý alanlar
ey çit
gel de böl kalbimi
ayýr kalbimi bir kaç parçaya
yine tüm/üm
sararmýþ
öylece bakýyor ülkem
Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.