Dü
DÜNYA'NIN YARİME AŞKI
Yarin sözü yankýlandý dünyadan âlemlere
Haber en çabuk ulaþtý yayladakilere
Tüm canlý cansýz görev aldý kendince
Doða ne iþler yapýyor demiþti gör izle
Her þeyi dikkate izledim en hassas gözle
Tahammülüm kalmamýþtý bir baþka ikaza
Ne dediðini anladým çok derin düþünüp
Yaylayý görmek istiyordu yaylaya gidip
Her þey hazýrlýða baþlamýþtý onu duyup
Anlamaya baþladým olanlarý izleyip
Rüzgar yaylaya taþýdý tertemiz bulutu
Duymayan kalmamýþ yaþýyorlar mutluluðu
Bulutlar akýttý gözlerinden sevinç yaþý
Aðlattý her þeyi ne daðý kaldý ne taþý
O gece giydi bitkiler en temiz kumaþý
Yakaladýlar kimselerde olmayan þansý
Gece canlanýp coþtu meyvelerin aðacý
Ayrý renkteki çiçekler ayrý koku saçtý
Haber yatýlmýþ yollara dökülmüþ kurdu kuþu
Bilenler bilirler bunlar Yaratanýn iþi
Yayladan ayrýldý bulutlar bitince iþi
Güneþ geliyormuþ görmek için yari
Yarin yollarýnýn olmasý için gölgeli
Meðer bulutlarýn o yüzdenmiþ acelesi
O geceydi tüm gecelerin asýl gecesi
Derin uyusun diye her þey kesti sesini
Uyudu üzerinde bekçilerin gözleri
Tek ay deðil yýldýzlarla vardý binlercesi
Gördüm ay idi o gece en yakýn bekçisi
Benim üstümdeydi o gecenin kasaveti
Gözlerindeki nurdu bende yaþam sevinci
Hiç yaþamamýþtým duygularýn öylesini
Gönlüm dayanmaz yarin bensiz gitmesine
Beni götürse bin can verirdim kendisine
O sabahýn þafaðý söktü sökecek derken
Olacaklarý incelemeye koyuldum erken
Rüzgarlar ninni söyleyerek uyandýrdý onu
Ona özeldi o sabahki bahar kokusu
Tatlý tatlý gitti kuþ sesleriyle uykusu
Emrindeydi Rabbinin yarattýðý dünyasý
Tanrýçalara benzer güzellik onda idi
Ne arzuladýysa anýnda hazýr edildi
Hem yedi hem içti tek kuþsütü eksik idi
Hazýrlýklar bitince gitme zamaný geldi
En ince nezaketle beni sen götür dedi
Hiç bir þey beni öylesine onure etmedi
Gitmeye baþladýk bembeyaz bulutlar gibi
O kollarýmdaydý kanadým ise yok idi
Güneþ kýzýl ötesi doðmakta yaþam gibi
En temiz bulutlar üstümüzde gölge idi
Vücudun her zerresinde ayrý ürperti
Yayladaki evi cennette dahi yok idi
Bulutlardan duydum yoktu zerrecik abartý
Sessiz sedasýz bom boþ gökler bize yol idi
En ince alevler yalýyordu derimizi
Cehennem gibi fakat alevi huzur idi
Sonsuza dek sürsün istemez miyim o aný
O mutluluðu zor taþýdý göklerin katý
Yaylaya varýnca onu benden ayýrdýlar
Rabbin katýndan inmiþ gibi karþýladýlar
Ondan ayýrmadý çiçekler hiç gözünü
Nereye gitse diðerleri kesti önünü
Kendi yüzlerinden güzel görenler yüzünü
Baþka yönlere doðru çevirdiler yönünü
Renkgarenk çiçeklenmiþ aðaçlarýn dalý
Kýskandý onu çiçeksiz dalý olanlarý
Oralarda gördüm yeþilin var bin bir tonu
Ötüþüp uçuþan kuþlar da dinliyor onu
Kuþ cenneti sandým görüp çeþit ceþit kuþlarý
Her birinin var diðerinden üstün yanlarý
Çok zarif balerin gibi yaparlar danslarý
Dans için yaratýldý sanýr gören onlarý
Bülbül gibi þakýrlar anlaþýlmaz dilleri
En güzel müzik ne sazlarý var ne telleri
Uçarak nice varlýk çiçek ten çiçeðe gezer
Hayatýn canlýlýklarýna canlýlýk ekler
Sessiz sedasýz serin serin esmekte yeller
Her þeyi seviyor sevgisi sevgime benzer
Tertemiz bemberrak akýyor tatlý sularý
Coþarak giderler özlemiþler ummanlarý
Her þey kendine çaðýrmakta sevdiðim yari
Sesleri susamýþlarýn susmalarý gibi
Susamýþýn duyulur çýkmasa da sesleri
Beden kulaðý duymaz ruhun ki duyar onu
Yabanisi yok hayvanlar sanki evcil idi
Yanýnda kuzu gibi olmuþtu en vahþisi
Caný çekip istedi çeþitli meyveleri
Anýnda döktü o aðaçlar çiçeklerini
Yetiþtirdi meyvelerin en lezzetlisini
Zevkle yedi oda canýnýn istediðini
En can alýcý yaþamý yaylada yaþadý
Yüreðini yakan aþký yüreðinde gördü
Dilediðini eli ile okþayýp sevdi
Ulaþamadýðýnda ruh devreye girdi
Her þeye kavuþmanýn sevincini yaþadý
Gözlerindeki ýþýk bir tek güneþte vardý
Çiçeklerin yeni açmýþ huzuru onda
Yaþamýn ilk nefesi de soluklarýnda
Rüzgarlar doluyor altýn sarýsý saçlara
Elimi emanet vermek istedim rüzgara
Melek gibi uçar yere basmaz ayaklarý
Gezer güneþin dolaþmasý gibi dünyayý
Ýnsan dilinden bir baþka idi sanki dili
O konuþunca kesildi bülbüllerin sesi
Eli kolu kurban olmuþ çiçeklerle dolu
Öðrendim çiçeklerin kurban olduðunu
Bir an olsun kaçýrmadým dikkatimden onu
Zar zor iþittim zor çýktý aðzýndan soluðu
Benim için öldünüz böyle sevgi olur mu
Çiçekler dedi yaþama nedenimizdi bu
Seni görmeden ölmek bizde en büyük korku
Yaþamýþ denmez seni görmeden ölenlere
Biz senin kucaðýnda gideriz ölümsüzlüðe
’’Ölümsüzlerin Buyruðu’’ isimli kitabýmdan alýntý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dünya Şairi Yunus Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.