Beni Unutma Anne
Beni unutma anne
bir tek sen, bir tek sen unutma!
Havam soðuk, yüreðim ýssýz
Yýllarca dolaþtým ellrimde kitaplar
Beþiktaþ, Taksim, Beyoðlu, Eminönü
Karanlýk bir yýðýn kalabalýktýr insanlar
Sýrtýmda ayakizleri...
Gözlerimde vitrinlere kapanmýþ çelik kapýlar
Anla beni anneciðim
Bir tek sen anla, bir tek sen!
Hasretine bir çift kanat tak istersen
ve al götür beni bu þehirden
Her yol bir hapishane çýkýþý
ve her ýþýk bir özgürklüktür...
Ama ben burda kalmalýyým
Ýstanbul’da..
Gözlerim biraz daha çukurlaþmalý
Yüreðim biraz daha parça parça
Anla beni anne, bir tek sen anla!
Bilirim en saf þiirdir gözyaþlarýn
Bir nehirdir alev alev...
Evde bekle beni
Gözlerin o tozlu yolda
Beni seyret..
otobüslerde ezilen ayaklarýmý,
üþüyen ellerimi
ve büyüyen yüreðimi...
Ýçimin ürperiþini dinle
Hazin bir müzik gibi akýp gittiðimi
Sakýn unutma beni anneciðim
Bir tek sen, bir tek sen unutma!
Eksik olsun bir süre bir yanýn
Emin ol, bu sayfa kadar açýk
ve bu sayfa kadar beyaz olacak alnýn.
Hakan Zengin
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.