BÜLBÜL - Ü ŞEYDA

Ben bülbül-ü þeyda olmuþken matemiden
Nedir bu inadýn geçilmez öte kalbinden

Soktum ellerimi demirden aðýr taþlara,
Koydum yüreðimi cehennem gibi harlara.

Yandým ateþlere sarýndým, büründüm
Yalvarmakta bir dilenci, biçarelere döndüm.

Para pul deðil dileðim, bir fincan sevdandýr
Cananý can bilirim, gidemeyeþim bundandýr...

(Þeyda: aþýk, tutkun, deli )
Sosyal Medyada Paylaşın: