Daha karanlýk daha katarlý bir sevda Ne katarsa ruhuma O kadar sis O kadar sissiz bir rüya Ve büyü deniz ortasýnda Büyütülmüþ bir bebek gibi sürünüyor Sarýlýyor ruhumun orta yerine Yýrtýklar derin yamalar pamuk ipliðinde
Ve ben âþýk oluyorum sana Kendi kurduðum oyunun son ölümünde Tutmasan bile tutunacak bir el oluyorum Piyes oluyor, yazýlýyor ve oynanýyorum
Daha ýssýz daha yalnýz bir sevda Ne kadar batarsa avcuma O kadar kan O kadar ruhsuz bir dünya Ve ölüm yaþamlarýn ortasýnda Kararmýþ bir þafak gibi doðuyor Beliriyor göz ucumda Gözlerim kör görenler karanlýkta
Ve ben yazýyorum sana Yazýlmýþ o kadar satýrdan sonra Silinmese bile silinmiþ bir þeyler buluyorum Sildikçe yenilerini yazýyorum sayfalarca
Daha fazla ve daha ne varsa Bilmediðim bir acý katýyor varlýðýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.