An, ýssýz bir çaðrýdýr daralan caddelerinde kentin Ýki yakasýnda yoz kahkahalarýn rüyasý. Puslarýnda kayýp bir menzilden adýmlanýr Þekle satýh tebessümlerin yemenisinde doðurgan bir açlýk Ve cilalý duvarlar boyunca incelen çizgisinde kalbi Katýksýz bir travmadan daðlayan aþka zýtlýk.
“Dik gözlerini güneþe Sin’e çalan bakýþlarýn acýtýr kalemimi Vursun kimi vuracaksa gitmeye doyumsuz zamanlar.”
Öfkeli yollar uzanýr yönsüzlüðüne yolcunun Her parke bir anýnýn gölgesi Yollar bu kentte izsiz ifadelerin geçidi Yollar, gidenlerin hüzün bestesi.
“Azatlýðýn vaktinden vakitler seç Yýldýrýmlarca sal özgürlüðün cümlesini Ýçinde, ya da içinden yaþadýðýn dünyaya. Dünden bugüne ne varsa yüreðinde Yarýnýn þerefine, Bana güzel bir þey söyle…”
24.06.2012 m.abdýrgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet abdırgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.