Ne zaman aynadaki yüze baksam, bilmiyorum hangi yüz bana bakýyor; bilmiyorum hangi yaþlý yüz sessizce ve bezgin bir öfkeyle kendi i mgesini arýyor. Karanlýðýmda yavaþça görünmeyen çizgilerimi araþtýrýyorum ellerimle. Bir kývýlcýmýn ýþýðý sýzýyor içime. Saçlarýný tanýyorum, külrengi, hatta altýn sarýsý olan. Gene söylüyorum yalnýzca boþ ve yapay yanlarýný yitirdim eþyanýn. Bu soylu sözler Milton’un bilgeliði, ama ben gene de harfleri ve gülleri düþünüyorum. düþünüyorum ki görebilseydim yüzümün çizgilerini, bilebilirdim kim olduðunu bu benzersiz akþamda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jorge Luis Borges Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.