Ariel

Durur karanlýkta.
Sonra maddesiz mavi
Boþalýr kayalýktan ve uzaklardan.

Diþi aslaný Tanrý’nýn,
Nasýl da birlikte büyüdük,
Topuklarýn ve dizlerin ekseni! – Alýnda kýrýþýklýk

Böler ve geçer, gerdandaki
Ele geçiremediðim
Kahverengi kavisin bacýsýdýr,

Zenci gözü
Böðürtlenler fýrlatýr
Kara kancalarý-

Siyah þirin kan aðýz dolusu,
Gölgeler.
Baþka bir þey

Çeker havada beni –
Kalçalar, saçlar;
Kar taneleri topuklarýmdan.

Beyaz
Godiva, giyinirim –
Ölü elleri, ölü terbiyeleri.

Ve þimdi ben
Köpürürüm buðdaya, denizlerin bir ýþýltýsýna.
O çocuk çýðlýðý

Erir duvarda.
Ve ben
Okum.

Uçan kýraðý
Canýna kasdeden, gezintilerde
kaçýþan kýrmýzýyla eþ

Göz, sabahýn kazaný.

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın: