Babişko
Yapmazsýn artýk,
Yapmazsýn. Bir hapþýrýk
Ya da soluk alýþ benim için cesaret iþi.
Ey yoksul ve beyaz, bir ayak gibi
Ýçinde otuz yýl yaþadýðým siyah papuç.
Babiþko, seni öldürmek zorundaydým.
Sen kendin öldün, ben zaman bulamadým -
Mermer misali aðýr, bir çanta dolusu Tanrý,
Tiksinç anýt, tek bir boz týrnaklý,
Bir Frisco foku kadar endamlý.
Ve hilkat garibesi Atlas’ta bir kafa
Akýtýr yeþil fasulyeleri maviliklere,
Güzelim Nauset açýklarýndaki sulara.
Dua ederdim kendine gelesin diye.
Ach, du.
Alman dilinde, o Lehistan þehrini
Ezerek yamyassý etti
Savaþlar, savaþlar, savaþlarýn merdanesi.
Fakat o þehrin adý sýradandýr.
Leh dostum diyor ki
Bir ya da iki düzine vardýr.
Yani asla söyleyemem nereye
Koyduðunu papucunu, tohumunu,
Seninle hiç konuþamadým.
Çeneme saplandý dilim.
Dikenli tellerin tuzaðýna saplandý.
Ich, ich, ich, ich,
Handiyse konuþamýyordum.
Her Alman’ý sen sanýyordum.
Ve o tiksindirici lisan
Bir lokomotif misali, bir lokomotif gibi
Çufçuflayarak Dachau’ya, Auschwitz’e,
Götürüyordu beni Belsen’e, bir Yahudi misali.
Konuþmaya baþladým bir Yahudi gibi.
Sanýrým pekala olabilirim bir Yahudi.
Tirol’un karlarý, Viyana’nýn berrak birasý
Ne o denli saftýr ne de gerçeðin aslý.
Çingene atalarýmla ve tuhaf talihimle
Ve Taroc iskambil destemle ve Taroc destemle
Biraz Yahudi olabilirim.
Hep korktum senden,
Luftwaffe oluþundan, karmaþýk belâgatýndan.
Ve o düzgün býyýðýndan
Ve o parlak mavi Aryan gözlerinden.
Panzer-adam, panzer-adam, Hey Sen –
Tanrý deðilsin fakat bir gamalý haçsýn
Öyle karasýn ki bütün gökleri boðarsýn.
Bir Faþist’e tapar her kadýn,
Ýner yüze çizmesi o hayvanýn,
Senin gibi hayvandýr yüreði o hayvanýn.
Babiþko, durursun karatahtanýn önünde,
Bende bulunan o resminde,
Ayaðýn yerine, çenen ikiye ayrýktýr
Ne ki daha az þeytan sayýlmazsýn, hayýr
Benim kýpkýrmýzý yüreðimi ýsýrýp ikiye bölen
O karanlýk adamsýn tastamam.
Seni gömdüklerinde on yaþýndaydým.
Yirmisindeyken ölmeye çalýþtým
Ve geri dönmeye, geriye, sana dönmeye.
Yapabilir diye düþündüm kemikler bile.
Ama çýkardýlar beni çuvaldan,
Ve zamkladýlar parçalarýmý tekrardan.
Ve anladým ne yapýlmasý gerektiðini.
Yaptým senin bir modelini.
Ve raflarla vidalara duyduðu sevgisini
Kara giysilerde taþýyan Meinkampf bakýþlý bir adam.
Ve dedim ki, yapabilirim, evet.
Yani babiþko, nihayete erdim nihayet.
Kara telefon kesildi kökünden.
Kývrýla kývrýla geçemez artýk sesler.
Birini öldürmüþ olsaydým, öldürürdüm iki kiþi–
Ve bir zaman boyunca kanýmý içti,
Öldürürdüm sen olduðunu söyleyen vampiri.
Yedi yýl boyunca, eðer bilmek istersen.
Babiþko, artýk sýrt üstü uzanabilirsin.
Bir kazýk o þiþko kara kalbine,
Ve köylüler hiç sevmedi seni.
Dans edip tepiniyorlar üzerinde.
Hep biliyorlardý sen olduðunu.
Babiþko, babiþko, bok herif, iþim bitti seninle.
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.