Malikâne Bahçesi
Fýskiyeler kurumuþ ve güller solmuþtur.
Ölüm tütmektedir. Yaklaþýr günün.
Küçük Buda’lar gibi semirir armutlar.
Mavi bir buðu kaplar gölü.
Balýklarýn çaðý arasýndan kýmýldarsýn,
Domuzun maðrur asýrlarý arasýndan –
Kafa, ayak parmaðý ve parmak
Gölgeden çýkýp berraklaþýr. Tarih
Besler bu kýrýlmýþ yivleri,
Bu kenger taçlarýný,
Ve karga giyer giysilerini.
Miras kalýr sana beyaz süpürgeotu, bir arýnýn kanadý,
Ýki intihar, aile kurtlarý,
Boþluk saatleri. Bazý sert yýldýzlar
Þimdiden sarýlaþtýrýr gökleri.
Örümcek kendi ipinde
Geçer gölü. Solucanlar
Terk eder mutat meskenlerini.
Toplanýr küçük kuþlar, toplanýr
Zor bir doðuma getirdikleri armaðanlarýyla.
[1959]
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.