Aşk Mektubu

Kolay deðil ifade etmek yaptýðýn deðiþikliði.
Eðer hayattaysam þimdi, o halde ölmüþtüm,
Gerçi, bir taþ gibi, ondan etkilenmeden,
Durmuþtum alýþkanlýk olduðu üzere.
Bir parmak bile öteye çekmedin beni, hayýr –
Ne de býraktýn benim küçük çýplak gözüm iliþsin diye
Göðe doðru yeniden, umutsuzca, kuþkusuz,
Kavrayarak maviliði, ya da yýldýzlarý.

Bu deðildi o. Uyudum, de ki: bir yýlan
Gizlenmiþ siyah kayalarýn arasýnda siyah bir kaya gibi
Kýþýn beyaz boþluðunda –
Komþularým gibi, mükemmelce biçimlenmiþ
Milyonlarca yanaklarýn benim bazalt yanaklarýmý
Eritmek için her an konmasýndan
Hiç zevk almayarak. Gözyaþlarýna dönüþtüler,
Cansýz mizaçlara aðlaþan meleklere,
Fakat ikna edemediler beni. Dondu o gözyaþlarý.
Her ölü kafada buzdan bir miðfer siperliði vardý.

Ve uyumayý sürdürdüm kývrýk bir parmak gibi.
Ýlk gördüðüm þey temiz havaydý
Ve þebnemde yükselen sarmaþ dolaþ damlalardý
Ruhlar misali þeffaf. Sýk ve ifadesizce
Yatýyordu etrafta bir sürü taþ.
Bilmiyordum onu neye kullanacaðýmý.
Parýldadým, fare adýmlarýyla týrmandým, ve saçýldým
Dökmek için kendimi bir sývý misali
Kuþ ayaklarý ve bitki gövdeleri arasýnda.
Kandýrýlmamýþtým. Biliyordum seni hemencecik.

Aðaç ve taþ ýþýldadý, gölgesiz.
Parmak uzunluðum cam misali þeffaflaþtý.
Mart sürgünü gibi tomurcuklanmaya baþladým.
Bir kol ve bir bacak, ve kol, bir bacak.
Taþtan buluta, derken yükseldim.
Þimdi andýrýrým bir çeþit tanrýyý
Yüzerek havanýn arasýndan ruh-vardiyamda
Bir buz tabla misali temiz. Bir armaðandýr bu.

[1960]

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın: