Kim

Çiçeklenme ayý geçti. Toplandý meyve,
Yenilmiþ ya da çürümüþ. Büsbütün bir aðýzým ben.
Ambarlarýn dolum ayýdýr Ekim.

Bir anne karný gibi küflüdür bu baraka:
Eski avadanlýklar, tutamaçlar ve paslý pimler.
Burada evimdeyim ölü baþlarýn arasýnda.

Býrak bir çiçek saksýsýnda oturayým,
Örümcekler fark etmeyecektir bunu.
Tutuk bir sardunyadýr yüreðim.

Yeter ki ciðerlerimi rahat býraksýn rüzgâr.
Yük eþeði koklar aþaðý doðru çiçeklenen taçyapraklarýmý.
Zangýrdarlar ortanca bitkileri misali.

Çürüyen baþlar avutur beni,
Kiriþlere mýhlanmýþ dün:
Kýþ uykusuna yatmaz sâkinleri.

Lahana kafalar: solucan moru, gümüþsü mine,
Katýr kulaklarýndan bir sos, güveli post, fakat yeþil yürekli,
Domuz yaðý gibi beyazdýr damarlarý.

Ey kullanýlmýþ þeylerin güzelliði!
Gözleri yoktur turuncu balkabaklarýnýn.
Kuþ olduklarýný düþünen kadýnlarla doludur bu holler.

Uyuþuk bir okuldur bu.
Bir köküm ben, bir taþ, bir baykuþ kusmuðu,
Herhangi bir düþ olmaksýzýn.

Anne, dili olmak istediðim
Tek aðýzsýn sen. Baþkalýðýn annesi
Ye beni. Çöp sepeti esneyiþi, eþiklerin gölgesi.

Demiþtim: Bunu hatýrlamalýyým, küçük olmayý.
Öylesine kocaman çiçekler vardý,
Eflatun ve kýzýl aðýzlar, büsbütün latif.

Böðürtlen dallarýnýn çemberleri aðlattý beni.
Þimdi yakarlar beni bir ampül misali.
Hiçbir þey hatýrlayamýyorum haftalardýr.

(1959)

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın: