Berck Plajı (V)

Gri gök siner, yeþil bir deniz gibi büklüm büklüm
Koþup gider uzaklara tepeler, saklayarak oyuklarýný,

Bu oyuklar zevce düþüncelerinin beþiðini sallar,
Duyarsýz, elveriþli kayýklar,

Entarilerle ve þapkalarla ve porselenle ve evli kýz evlatlarýyla dolu.
Taþ evin oturma odasýnda

Açýk pencereden dýþarý titreþir bir perde,
Titreþir ve dalgalanýr, sefil bir mum.

Bu ölü adamýn dilidir: hatýrla, hatýrla.
Nasýl da uzaktadýr þimdi adam, yaptýðý iþler

Etrafýnda salonun mobilyalarý gibi, bir dekor gibi.
Toparlanýrken solgunluklar –

Ellerin solgunluklarýyla handiyse komþu yüzlerdeki,
Uçan irislerdeki coþkun solgunluklar.

Uçup gidiyorlar hiçlik olmaya: hatýrla bizi.
Hafýzanýn boþ sýralarý bakar taþlarýn üstünden,

Mavi damarlý mermer yüzeyler, ve jöle kavanozlarýnýn nergisleri.
Öyle güzel ki yukarýsý: orasý bir konaklama yeri.

(1962)

Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: Ýsmail Haydar Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın: