İMKANSIZ TESADÜFLER

-Cahit Sýtký Tarancý’ya-

Þimdi çýkýverecek karþýma arkadaþým,
Mektebe gitmek için geçtiðimiz þu yoldan.

Babam tok sesiyle birden çaðýracak: "Ziya!"
Kalbimde eski sevinç, dallarda eski bahar.

Gözlerimi kapatýp: "Bil?" diyecek birisi.
Bir mahþer ortasýnda þaþýrýp kalacaðým.

Ve girecek koluma bir melek gibi karým.
Saracak etrafýmý doðmamýþ çocuklarým..







Sosyal Medyada Paylaşın: