Bu garip dünyada ben yadýrgadým yerimi... Yýllardan sonra bir gün görüp çektiklerimi, Tanrým, bir meleðine emredecek: -Yetiþir! Gözlerimi o saat sessiz kapayacaðým. Beni bekleyedursun artýk ýlýk yataðým, Bütün yorgunluðumu alacak bir teneþir Bir yükü atmýþ gibi sýrtýmda bir hafiflik, Oraya geçmek için aþacaðým bir eþik. Baþým bir defa olsun dönmeyecek geriye. Bir el gözlerimdeki perdeyi sýyýracak. Onlarý bulacaðým!.. Ve annem þaþýracak: “Görmeyeli ne kadar büyümüþ oðlum” diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ziya Osman Saba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.