Ne çok anlatacaklarýnýz var Birbirimize niþanlýlar! Ben de bir zamanlar sizin kadar mesuttum, Ben de þu parkýn sýralarýnda oturdum, Ümid ettim, hayal kurdum... Þahit bütün ömrüme bu þehir, bütün yurdum. Ben de o mektepte okurdum Küçük mektepli! Bugün gibi hatýramda Ýlk gün, ilk ders, ilk hece. Þiirler yazmak için öðrendiðim güzel Türkçe. Yeni kitaplarým, siyah göðüslüðüm, Sevinçle dolup taþardý gönlüm. Beri yanda günler akar giderdi. Benim de bir anne üstüme titrer Bir baba benimle iftihar ederdi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ziya Osman Saba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.