Özlemekten Yoruldum Be Emmoğlu
Bir kurþun misali geldi haberin
Yüreðimden vuruldum be Emmoðlu
O gün, bu gün sardý beni kederin
Hüzünlerle dürüldüm be Emmoðlu
Yokluðunla nasýl tanýþýrým ben?
Söyle, derdim kime danýþýrým ben?
Sanki hayalinle konuþurum ben
Bedenimden sürüldüm be Emmoðlu
Kimler sebep oldu böyle düþmene?
Nefsine uyup ta böyle þaþmana?
Tavýr koydum inan dosta, düþmana
Cümlesine darýldým be Emmoðlu
Kimine açýktan taþlar atýnca
Kimine çok deðil azcýk çatýnca
Çoðu kýzdý bana, sözüm batýnca
Mecliste hor görüldüm be Emmoðlu
Ne arayan var, ne hal hatýr soran
Yönünü çevirir sokakta gören
Ne gerçek dost kaldý, ne haldeþ, yaren
Kimsesizim, gerildim be Emmoðlu
Kara topraklarda nasýl yatarsýn?
Rüya gibi birden nasýl bitersin?
Buram buram gözlerimde tütersin
Özlemekten yoruldum be Emmoðlu
23.04.2012 / 01:45 / Samsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.