Aşk Öldü

Rüzgârlý bir balkonun,
En ücra köþesindeyim þimdi.
Sonbaharýn geliþini izliyorum,
Aðaçlarýn dansýný seyrediyor gözlerim.
Kelebekten kalma ufacýk bir ömrü,
Ellerimde taþýyorum.
Güneþ tepeden batýyor kalbime,
Yalnýzlýk kor gibi geçiyor içimden.
Üþüyorum…

Sensizim diyecek kadar gücüm kalmadý.
Aþk elini çekti mahremimden,
Merhem olamadý yaralarýma bu kent.
Kentimden ve kendimden uzak,
Sana yakýn bir dildeyim.
Anlaþýlmaz lügatýnýn pençesinde,
Harflerle seni bulmaca oynuyorum.
Söyle sevgilim;
Senin lügatýnda aþk kaç harfli?

Güncemi yokluyor kelimeler,
Adýnla yok ediyorum kendimi.
Yokluktan var edilen bu dizeler,
Son vaziyetimden armaðandýr sana.
Cüzi hediyelerle avunur muydun sen?
Bu kadar ucuz olmasaydý aþk.

Ergenlik bitti bende sevgilim,
Eskisi kadar deli deðilim.
Geride kaldý þimdi o tutkular, heyecanlar,
Deli çað beni terk edeli çok oldu.
Hiçbir yerde rastlamadým onlara,
Aramaktan vazgeçer oldum kendimi.

Þimdi bu kentte,
Adýma ve aþkýma yakýþýr bir sela okunuyor.
Aþkýn ölüm uykusundayým sevgilim,
Hadi uyandýr beni Araf’ýnda.
Bedeninin huzur dolu köþesinde sakla,
Matemine al beni.
Adýný haykýrsýn dudaklarým,
Adýn; adým adým ilerlesin kalbimde.

Aþktan caným yandý benim,
Kaldýrmasýnlar cenazemi içinde.
Býrak beni öylece kalayým;
Daha fazla seversem seni namerdim.
Mühürlensin seni seviyorum lar dudaðýma,
Anýtým üstüne ‘’and olsun’’ adýn.
‘’Ruhun þad olsun’’ lar çýnlasýn kulaðýmda,
Kalbini titretsin þahsýma okunan her
‘’Fatiha’’.

Aþk öldü sevgilim.
Baþýn sað olsuna gerek yok.
Beni diri diri gömdün ya,
Senin kalbin sað olsun…

Alican Yýldýrým / Aþk Öldü
25.09.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: