Aşk Benim

Sýrf kendine pay çýkarma diye;
Aðlamadýðým geceler vardý benim.
Sýrf canýn yanmasýn diye;
Ýçime atýp ta, sustuðum kelimeler vardý benim.

Aþk sabýrsýzlýðýmdý benim!
Aþk kimliksizliðimdi, kimliksizdi..
Zaman en büyük düþmaným oldu,
Zamansýzlýksa en yakýn acým.
Zaman hiç durmaksýzýn kanattý yaralarýmý,
Zalimce vurdu beni sol yanýmdan.
Acýlarým kabuk baðlamadý,
Durmadý yar(a)dan akan kanlar.
Ulaþmadý içimdeki nehirler boþluklara,
Susmadý aðzýmda kalýplaþmýþ kelimeler.

Aþk eylemsizliðimdi benim!
Aþk kaybýmdý, kaybolmaktý..
Bekleyiþlerimin altýnda yatan derin sancýmdý gurur,
Anlamsýzca kaybetmekti içimdeki beni, sende.
Belirsiz bir aþk belirdi ufukta,
Ölüm fermaný önceden yazýlmýþ.
Gözyaþýmda boðuldu tüm aydýnlýklar,
Satýrlarýmda tuz oldu karanlýklar.

Aþk doyumsuzluðumdu benim!
Aþk doyamamaktý..
Tok karnýna sevdim hep,
Sevilmedim sevdiðim kadar.
Uykusuzluðuma yoldaþ oldu gece nöbetlerim,
Bir de anýlarýmý ekledim geceye;
Tuzla buz oldu hayaller.
Ýklimime göre uzattým düþlerimi,
Zamaný gelmedi aþklarýn.
Geceyi ekledim günceme,
Yalnýzlýk doldu satýrlarým.
Henüz aþka doyamadan,
Erken tutsaðý oldum ayrýlýklarýn.

Aþk çaresizliðimdi benim!
Aþk çaresizlikti, dertti..
Yerli yersiz haykýrýþlarýmýn,
Hoyratça hýçkýrýklarýmýn sebebiydi.
Kendimden fazla seni sevmenin,
Kendimden fazla senin üstüne titrememin bedeliydi.
Uðrunda yalnýz kalmaktý,
Yokluðuna yazmaktý.

Aþk suskunluðumdu benim!
Aþk susmaktý..
Aþk el’vedalarýmdý benim!
Aþk ölüm uykumdu, tanýmsýzlýðýmdý..
Ýçinde hiçbir emir ve umut barýndýrmayan;
Kayýp hikayemdi..

Ve ‘’Aþk; kalbe yapýlan aðýr darbeler sonucunda özgürlüðümü rehin alan en büyük suç örgütümdü benim!’’

Alican Yýldýrým / Aþk Benim
22.07.2011

Sosyal Medyada Paylaşın: