dinleyin, bir sözü var
deli alacasý nehirlerin
akacak üstünde
gün balýný çoktan içmiþ kuþlar
matem tuta tuta giderken içi
tuna yeþili senelerin
açýk seçik yýkanan zamanýn
aman vermez sadýk duvaðýnda
duracak adý silinmez utançlar
ten sýcaðýnda ýþýklarýn
baygýn dansýna hayranken ay
çaresiz kaþlarýný eðecek dünya
kinin bir mevsime
gülmeyecek belli eskisi kadar
al giyinmeden alýnan kendine
hep azarlanmýþ fotoðraflar
inerse karþý daðýn ardýna
zulümden arýnmýþ
irintili doru taylar
ardýndan Süreyya yýldýzlar
çalýnmadan daha saba vakti
bütün notalarýn
çekingen ama ölüme yakýn
kapkara yara bere içinde
gizli bir celsede suçlanacak can
git diyecek sýrdaþ perdelerde git
son kez oynaþan göz akým
.